دومین نشست کنفرانس کردها در اتحادیه اروپا بانام "تاریخ مسئله کرد و سایکس‌پیکو" ادامه دارد. در این نشست وضعیت کردها در خاورمیانه کنونی مورد بحث قرار گرفت
نشست کردها در اتحادیه اروپا تحت عنوان "تاریخ مسئله کرد و سایکس‌پیکو"، دومین نشست امروز خود را در بروکسل پایتخت بلژیک پشت سر گذاشت. در این نشست پروفسور تاریخ و جامعه‌شناسی حمید بوزارسلان، مسئول برنامه حقوق بشر و صلح دانشگاه کلمبیا دیوید فیلیپس، استاد روابط بین‌الملل دانشگاه ساسکس کامران متین و نیز فهیم تاشتَکین روزنامه‌نگار سرشناس ترکیه حضور داشتند. شایان ذکر است در این نشست، بر حق تعیین سرنوشت و راهکار چاره‌یابی دمکراتیک برای مسئله کرد که بیش از صدسال از آغاز آن می‌گذرد، تأکید شده است
این نشست با سخنرانی حمید بوزارسلان پروفسور تاریخ و جامعه‌شناس برجسته اروپا آغاز شد و در آن به ارزیابی پیمان سایکس‌پیکو پرداخت. وی اذعان داشت که پیمان سایکس‌پیکو نه یک پیمان‌نامه بلکه یک مبداً [در تاریخ کردها]ست. بوزارسلان ابراز داشت که "هنوز هم تأثیرات جنگ جهانی اول [و پیمان‌های منعقد شده در آن] در منطقه خاورمیانه وجود دارد. حمید بوزارسلان اعلام کرد که: "در هر دو جنگ جهانی، نیروهای غربی نتوانسته‌اند درک واقعی‌ای از موقعیت استراتژیک کردها داشته باشند. پس از پیمان لوزان، نوعی از هم‌پیمانی میان دولت‌ها در این زمینه به‌وجود آمده است".
مسئول برنامه حقوق بشر و صلح دانشگاه کلمبیا استاد دیوید فیلیپس درباره رویدادهای اخیر ترکیه و جنایت‌های که حاکمیت این کشور بر کردها اعمال داشتهف اعلام کرد که: "اردوغان باید در چارچوب جرائم بین‌المللی محاکمه شود. لازم است برای این تبهکار جرائم بین‌المللی، کارت قرمز نشان داده شود". دیوید فیلیپس اذعان داشت که می‌توان اردوغان را به دادگاه حقوق بشر اروپا و دادگاه جرائم بین‌المللی شکایت نمود. فیلیپس تأکید کرد که: "یک نهاد بین‌المللی باید جنایت‌های انجام گرفته در ترکیه را مورد بررسی قرار دهد".
این استاد تاریخ بین‌الملل در مورد پروسه صلح در ترکیه قبل از اغاز درگیری‌های ٢٠١٥ چنین گفت: "من قبلاً نیر گفته بودم؛ این نه یک پروسه صلح بود و نه یک پروسه جنگ. این پروسه [ازنظر دولت ترکیه] تنها ک بازی بود".
مسئول برنامه حقوق بشر و صلح دانشگاه کلمبیا تأکید کرد که "به هر شیوه‌ای باید پ.ک.ک از لیست ترور نهادهای بین‌المللی خارج شود و همزمان صلحی که جامعه بین‌المللی می‌تواند بر آن نظارت داشته باشد، ایجاد شود". پروفسور فیلیپس تنها راهکاری که می‌توان در شرایط موجود بر روی آن تعامل نمود را "حق تعیین سرنوشت کردها به دست خود" عنوان نمود. وی گفت در ترکیه مدیریتی بر سر کار است که کار آن اتهام‌زنی‌ست. [اما] آن‌ها خود جرائم جنگی را مرتکب می‌شوند و باید نیز محاکمه شوند.
کامران متین استاد روابط بین‌الملل از دانشگاه ساسکس انگلستان نیز در این نشست به ایراد سخنرانی در باب بحران سوریه و نشست‌های ژنو پرداخت. متین خاطر نشان ساخت که یگانه مانع پس روی کردها برای ورود به مذاکرات ژنو، [دولت] ترکیه می‌باشد. استاد روابط بین‌الملل اذعان داشت که: "با قطعه‌قطعه نمودن بازیگران اصلی، نمی‌توان به چاره‌یابی دست یافت. واضح است که تنها با شرکت کردها در مذاکرات ژنو است که بحران سوریه می‌تواند پایان یابد".
روزنامه‌نگار سرشناس فهیم تاشتَکین نیز با اشاره به بحران انسانی‌ای که هم‌اکنون در سوریه در جریان‌است اذعان داشت: "این کارزار خونین دو مدل را برای مننطقه آفرید. اولی داعش و دومین مدل نیز روژاوا می‌باشد. ترکیه در این بحران در جبهه داعش جای گرفت. ترکیه هم برعلیه کردها و هم برعلیه دولت بشار اسد جنگ را آغاز نمود. داعش با پشتیبانی دولت ترکیه ، به 4 کنش دست زد. اول به جنگ با رژیم سوریه وارد شد و از سوی دولت ترکیه به‌عنوان سازمانی انقلابی قلمداد شد. در مورد دوم بر علیه روژاوا به جنگ وارد شد و ترکیه به استفاده ابزاری از آن پرداخت. این سازمان مرزهای ترکیه را برای انتقال نیرو و تجهیزات به‌کار گرفت. ترکیه از این عمل چشم‌پوشی نمود یا اینکه مستقیماً به آن‌ها نیز کمک‌رسانی شد. این امر در حالی‌ست که ترکیه همزمان در ائتلاف بین‌المللی [ضد داعش] نیز جای گرفته بود.
در همین زمینه، تاشتکین عملیات ترکیه در خاک سوریه با نام سپر فرات را مورد ارزیابی قرار داد و تأکید کرد که: "ترک‌ها درصدداند تا این‌چنین القا کنند که به داعش کمک نکرده‌اند اما در حقیقت آن‌ها سعی در جلوگیری از بهم پیوستن کانتون‌های عفرین و کوبانی به همدیگر دارند. آن‌ها قصد دارند تا نیروهای موجود در حلب را به منطقه حائل [میان عفرین و کوبانی] منتقل نمایند و برای نیروهای بنیادگرای اسلامی، منطقه‌ای را درست نمایند.
ترکیه به‌خوبی بر این امر اشراف دارد که آنچه در سوریه می‌گذرد همان‌است که ترکیه در داخل توان مقابله با آن را ندارد و از آن عصبانی‌ست. ترکیه سعی دارد چنین القا نماید کسی که نمی‌تواند ملیت‌ها و تفاوت‌ها را در خاک خود قبول نماید سوریه می‌باشد. تمامی تلاش آن‌ها این‌ست که نگذارند کردها صاحب ستاتویی حقوقی شوند. اگر اردوغان پروسه صلح را برهم نمی‌زد، اکنون شرایط بسیار فرق داشت اما متأسفانه ترکیه این راه را انتخاب نمود. در نتیجه آن نیز، ترکیه که وظیفه دمکراتیزه کردن خاورمیانه از آن انتظار می‌رفت، نقش خود را از دست داد".
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر